کد مطلب:210933 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:195
حضرت صادق و خلافت
امر خلافت كه به صورت یك ریاست اجتماعی درآمد پس از شهادت حضرت سیدالشهداء به صورت سلطنت و حكومت درآمد و چون حضرت سجاد و امام باقر و امام صادق (ع) می دانستند كه حكومت ظاهری در صحیفه تقدیر و لوح محفوظ كه مانند نقشه عالم زیر نظر آنها بوده قسمت آنها نیست و منظور و مقصود از مقام امامت كه همان راهنمائی قانونی آسمانی است از اصول و فروع دین از طریق علم و فضیلت همان رشته را تعقیب نموده و شهات حضرت امام حسین علیه السلام مقام اعلمیت و سیادت را در خاندان اهل بیت باثبات رسانید كه هم مردم مسلمان و غیر مسلمان این خاندان را به علم و فضیلت شناختند و امام ششم هم در موارد مختلف مكرر به مردم تذكر داد و حتی به اولیاء امور سیاست از امویین و عباسیین در خلال مذاكرات فرمود این حكومت از دست امویین انتزاع می شود و به دست بنی عباس می افتد و مكرر در مكر تبری خود را از خلافت به مردم اعلام كرد و حتی در خروج سادات علوی و زیدی و فاطمی و حسنی و غیره به همه آنها متذكر می شد كه امر خلافت نصیب و بهره شما نیست خون خود را در این راه مباح نسازید و به دست خود به هلاكت نیفتید و مخصوصا در اوائل ظهور بنی عباس به سفاح و منصور اطمینان داد كه او طالب این مقام نیست و هیچ نظری هم به خلافت ندارد نهایت آنها از بیم كار خود مزاحم امام ششم می شدند و اگر چه آن حضرت با علم و زهد و تقوائی كه داشت طالب خلافت نبود.